No Border Kamp en de media

Ons doel is onze boodschap de wereld in te krijgen, en het dominante discours rond migratie te veranderen. Wanneer we echter met de mediamachine gedreven door bedrijfsbelangen te doen hebben, moeten we dit zorgvuldig doen…

Principes voor het media werk van het kamp :

De No Border beweging bestaat uit autonome individuen en groepen. Niemand kan claimen voor No Borders als geheel te spreken : we zijn allen verantwoordelijk voor onze eigen woorden en daden.

Hoewel, soms moeten we een boodschap uit het kamp als geheel brengen. Om dit te doen hebben we een “mass media working Group” die persverklaringen schrijft en het contact met journalisten coördineert. Er is ook een “alternative media Group” die het werk met niet-commerciële onafhankelijke media organiseert.

De mediagroepen rapporteren aan de algemene vergadering. Eenieder van het kamp kan de mediagroepen bijwonen : vergaderingen zijn open en worden onmiddellijk na de ochtendvergadering gehouden. Als je nieuw bent bij het No Border media werk, geven wij je training.

Elke morgen zal de mediagroep recente publicaties bekijken, en overeenkomen rond verklaringen en boodschappen die deze dag zullen worden naar buiten gebracht.

Het kamp zou het voor activisten moeten mogelijk maken, voor zover als mogelijk, in veiligheid en privacy te kunnen werken . Journalisten kunnen enkel op de kampplaats komen tijdens op vooraf geregelde bezoekuren. Sommige gebieden kunnen ontoegankelijk verklaard worden. Journalisten zullen begeleid worden door activisten, deze moeten toestemming vragen vooraleer iemand te filmen of te fotograferen.

Journalisten die toekomen op de kampplaats moeten eerst naar de welkom tent gaan, waar een lid van de mediagroep zal worden gecontacteerd (op de ochtend vergaderng, zorgen we voor mensen die de media-telefoon bijhouden). Als je een niet-begeleide journalist ziet op de terreinen begeleidt hem/haar naar de welkomst tent.

Enkele basisinformatie voor de pers :

Als je benaderd wordt door een journalist, kan altijd “geen commentaar” antwoorden, of hem/haar naar de mediagroep verwijzen. Als je beslist voor hem te spreken is het een goed idee enkele punten klaar te houden op voorhand : focus op de boodschap die je wil brengen, niet op wat zij willen dat je zegt.

Hier zijn enkele punten die we duidelijk kunnen maken aan de media :

*Meer dan 700 mensen sterven jaarlijks die de Europese grenzen trachten over te steken. Dit is het geweld dat de pers zou moeten rapporteren.
— >De pers houdt ervan te schrijven over “anarchistisch geweld”. De realiteit is dat de grenzen de moordenaars zijn. Sinds 1988 werden rond 11 000 doden gerapporteerd aan de kusten van de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan, resultaat van migranten die trachtten over te steken naar Europa, en 1700 in de Sahara. En dit zijn enkel de doden die werden geregistreerd : de echte cijfers zijn zeker veel hoger. Dus hoeveel mensen werden vermoord door “anarchisten” en “links extremisten” sinds 1988 ? (Bron : pers rapport samengesteld door Fortress Europe bblog http://fortresseurope.blogspot.com/)

*Detentiecentra voor migranten zijn de nieuwe goelags van Europa. Op dit ogenblik zijn meer dan 32 000 mensen opgesloten in 250 centra verspreid over de Europese Unie – enkel en alleen om grenzen over te steken, zonder één enkele aanklacht, proces of recht om in beroep te gaan.
— >Het aantal detentiecentra groeit snel : veel EU regeringen hebben plannen om nieuwe centra te bouwen. En met een tekort aan plaatsen, met een strenger wordend anti-migratie beleid, houden vele staten migranten ook vast in normale gevangenissen. In België zijn er 6 gesloten centra met 628 plaatsen ; 160 extra plaatsen worden gebouwd in het nieuwe 127 tris centrum (Steenokkerzeel). (Bron : gegevens bekomen van No Borders Brussel, voor meer info zie de rapporten van Migroeurop http://www.migreurop.org/)

*Het Europese grenzen regime blijft groeien. Zowel als nationale regeringen neemt de Europese Unie steeds meer de verantwoordelijkheid op om een gecentraliseerd grenzen regime te installeren.
— >Het Directoraat Generaal voor “Justitie” van de Europese Commissie heeft een grenzensolidartiteitsbudget van 434 miljoen euro voor 2010, 13% hoger dan vorig jaar. De Europese grenzenagentschap Frontex had een budget van 6 miljoen euro wanneer het werd opgericht, dit jaar heeft het 88 miljoen euro om uit te geven.

*Grenzen = discriminatie. Als je genoeg geld hebt kan je je vrij bewegen : wij geloven in vrijheid van beweging en installatie voor allen.
— >In bijna alle landen worden geen immigratiecontroles toegepast als je een voldoende grote bankrekening hebt. Als je een Europees paspoort hebt reis je gemakkelijker dan wanneer je van een “derde wereld” land afkomstig bent. Waarom zou jouw recht om te reizen moeten bepaald worden door de plaats waar je geboren bent ? No Borders betekent simpelweg dezelfde vrijheid voor iedereen te verlenen.

*Er zijn geen grenzen voor kapitaal. Globalisering betekent dat bedrijven gemakkelijker de wereld rond kunnen in hun jacht naar profijt terwijl controle van bewegingen van mensen steeds strenger worden.
— >Moderne grenzencontroles namen toe gelijktijdig met de installatie van het kapitalisme. (Bvb. Europese paspoortcontroles werden grootschalig ingevoerd in Wereld Oorlog I, en geformaliseerd in de Verenigde Naties conferentie van 1920, moderne staatsgrenzen in Afrika dateren van het Verdrag van Berlijn (1885) toen koloniale machten deze lijnen tekenden). De huidige fase van neoliberale globalisering sinds 1970 bracht de grenzen voor kapitaal naar beneden, terwijl op hetzelfde moment de bewegingsvrijheid voor mensen werd ingebonden. Nationale grenzen proberen ons te verdelen en laten ons tegen elkaar op vechten – delen ons op in burgers en vreemden, legalen en illegalen – eerder dan ons te verenigen tegen een systeem dat ons allen exploiteert en degradeert.

*Is No Borders geen utopische droom ?
— >Ja, net als het einde van de slavernij ooit een utopische droom was – volgens de machthebbers. Of net als het idee van het einde van het feodalisme, volgens dewelke mensen niet eens mochten reizen naar een ander dorp zonder hun eigenaar zijn toestemming, eens een zotte fantasie was. Het zal niet van de ene op de andere dag gebeuren, maar we willen dat op een dag staatsgrenzen tot een ver verleden behoren in deze wereld.